Zaman acımasız. Kurşun yarası gibi, vurulmanın sıcağı ile hissettirmiyor etkisini önce, soğudukça daha bir derinden işliyor. Acıdıkça seviyor insan yarasını ve sanırım geçmiş gelecekten daha garanti olduğu için bir de daha kıymetli oluyor....
- “Sadece korkaklar yönlerini kapıya dönerek oturur, güvensizlikle takip ederler gireni, çıkanı” - Nereden çıktı bu laf? - Şu kapıdan….. - kim demiş bunu? - Hatırlamıyorum. Hem kimin ne dediğinin ne önemi var?...
Yine çok yalnızım , senden sonra hep olduğu gibi . Uçsuz bucaksız bir çölde yolunu kaybetmiş bir yolcu gibiyim . Seni ne vakit özlesem sevdiğin şarkıları dinliyor , sevdiğin yazarları okuyorum . Yetmiyor doldurmaya boşluğunu , bu boşluk ruhumun merkezinde her şeyi yutuyor sana...
