Yirmi küsur yıl geride kaldı şarapçılık günlerim. Kendimi, kendime dahi tanıtırken, “şarapçı” demeyi bırakmadım, bırakmayacağım. Damağımı, bilindik çeşit üzümlerden mamul şişelerle sınamaktan da asla vazgeçmeyeceğim. 52 destesi karıştırır gibi, ...
Bisiklete binmek gibi; pedal basarak nasıl denge korunurken nasıl düşülmüyor, plan yapılmıyorsa, karafa, suya, buza uzanırken el, düşünme yok, planlama yok, rol yapma hiç yok. ...
Haziran; nereli olduğum sorulduğunda, doğduğum kent ve büyüdüğüm kentin ismini söylemek konusunda çelişkiye düşen ben, 8 yıl önce bir haziran ayında çözdüm bu müşkülü....
Zaman acımasız. Kurşun yarası gibi, vurulmanın sıcağı ile hissettirmiyor etkisini önce, soğudukça daha bir derinden işliyor. Acıdıkça seviyor insan yarasını ve sanırım geçmiş gelecekten daha garanti olduğu için bir de daha kıymetli oluyor....
- “Sadece korkaklar yönlerini kapıya dönerek oturur, güvensizlikle takip ederler gireni, çıkanı” - Nereden çıktı bu laf? - Şu kapıdan….. - kim demiş bunu? - Hatırlamıyorum. Hem kimin ne dediğinin ne önemi var?...
